/>reflectie. mag dat?
‘Aangekomen’ in Coronaweek #5, heb je waarschijnlijk een nieuwe manier van doen en laten gevonden. Een nieuwe werkelijkheid waarin rust gekomen is.
- De heftigste emoties zijn geluwd
- Je hebt een nieuwe werk-, leer- en leefstructuur gevonden met/in het thuisfront
- Je kunt uit de voeten met de aangepaste digitale werkvormen
De Corona aanpassing. Met nieuwe routines en vanzelfsprekendheden. De inspiratie van het begin met alle emoties en de houding om dat allemaal te duiden, om er alles uit te halen en er wat van te maken, de vriendelijke knikjes van de 1,5 meter-herkenning op straat aan elkaar; het ebt langzaamaan weg.
Ik merkte dat er nog wat anders gebeurde bij mij. Ik raakte mijn doelen kwijt. En mijn eigen missie om anderen te inspireren om boven zichzelf uit te stijgen, zwakte ik af. “Zo is het toch ook prima?”, dacht ik opeens. Ik vond het eigenlijk allemaal wel prima, maar wist ook dat dit niet klopte. Ik werd er ontevreden van.
Herkenbaar?
Ik weet inmiddels dat ik afgedreven was van mijn eigen helderheid. Helderheid die ik pas weer terugvind als ik even uit alle vanzelfsprekendheid en doe-modus stap. Als ik me richt op rust en reflectie, naar binnen keer en mijn aandacht richt naar gewaarwordingen in mijn lichaam. En vooral toe ga naar het even-niets-hoeven.
Ik weet waarom ik dit (volledig naar binnen keren) had losgelaten; ik schaamde me er voor dat ik het nodig had. In deze tijd! Een beetje rust voor jezelf nemen!
De harde werker in mij had zijn kop opgestoken:
- de hele wereld staat op zijn kop en jij hebt rust nodig?
- alweer rust nodig?
- nu moet het toch wel klaar zijn?
Ik ken hem wel, deze IK. Een soort innerlijke Calvinist. Ledigheid is des vaders oorkussen! Mijn vader. Zo herkenbaar voor mij. En terugkerend irritant. Het grijpt me bij de keel. Alsof ik nooit hard genoeg werk. Alsof mijn kop er af gaat als ik reflectietijd voor mezelf neem.
De tijd die we nu juist zo hard nodig hebben om te relativeren. Maar ook om goed na te denken, te reflecteren, naar binnen te keren om tot inspiratie te komen, om dingen misschien anders te gaan doen. Op de oude voet verder gaan, is niet altijd meer wat nodig is.
Hoe is dat voor jou?
Neem jij nog tijd voor reflectie om visie en inspiratie te vinden?
Kun jij de rust vinden om je eigen ideeën scherp te krijgen, zodat je die met authentieke overtuiging kunt uitdragen?
En soms is er niet eens zoveel tijd voor nodig, merk ik. Soms zijn net die 5 of 10 minuutjes (en soms ook wel 20) naar binnen keren nodig. Om uit de aaneengeschakelde kip-zonder-kop-“to do”-lijstjes te stappen om te weten waar jij zelf voor gaat en staat. En om voor vandaag of deze week een koers te bepalen voor je team.
Gooi jij wel eens je standaard programma van alles-snel afhandelen, om? Stap je daar bewust uit ook al lijkt er totaal geen ruimte voor te zijn? Ik raad het je met veel overtuiging aan. Je krijgt er inspiratie, een opgeladen interne accu, gezondheid en een opgeruimd gemoed voor terug. Ook geeft het je de rust om met aandacht naar je medewerkers te luisteren wat ze nodig hebben van jou. En een heldere koers, die houvast geeft en daarmee veiligheid.
Welke prijs betaal je eigenlijk als je maar door jakkert?
En mijn schaamte? Die is weg. De rust en reflectie heeft gemaakt dat ik weer helder heb wat mijn missie is. Met onder andere deze nieuwsbrief als gevolg. De Harde Werker hand in hand met Rust.
Ik hoop dat het je inspireert!
Blijf gezond! Groet, Anita
PS In mijn online programma Nooit meer Overspannen krijg je de meest beproefde handvatten aangereikt om tot gezonde reflectie te komen. In je eigen tijd, vanuit huis en in alle rust. Schrijf je hier in of bel met 075-7720256 voor informatie.
Deze nieuwsbrief is voor hardwerkende topmanagers en professionals bij het voorkomen of herstellen van een burn-out en vervolgens werkplezier, gezondheid en vitaliteit in het DNA van hun organisatie te brengen.
